Zwykle zakres testów w pomieszczeniu czystym obejmuje: ocenę stopnia środowiskowego pomieszczenia czystego, testy akceptacji inżynieryjnej, w tym żywność, produkty zdrowotne, kosmetyki, wodę butelkowaną, warsztaty produkcji mleka, warsztaty produkcji produktów elektronicznych, warsztaty GMP, szpitalną salę operacyjną, laboratorium dla zwierząt, bezpieczeństwo biologiczne laboratoria, szafy bezpieczeństwa biologicznego, czyste ławy, warsztaty bezpyłowe, warsztaty sterylne itp.
Zawartość testów w pomieszczeniu czystym: prędkość i objętość powietrza, liczba wymian powietrza, temperatura i wilgotność, różnica ciśnień, zawieszone cząstki pyłu, pływające bakterie, osiadłe bakterie, hałas, oświetlenie itp. Szczegółowe informacje można znaleźć w odpowiednich normach dotyczących czystości testowanie pokoju.
Wykrywanie czystych pomieszczeń powinno jasno określać stan ich obłożenia. Różne statusy spowodują różne wyniki testów. Zgodnie z „Kodeksem projektowania pomieszczeń czystych” (GB 50073-2001) testy w pomieszczeniach czystych dzielą się na trzy stany: stan pusty, stan statyczny i stan dynamiczny.
(1) Stan pusty: obiekt został zbudowany, całe zasilanie jest podłączone i działa, ale nie ma sprzętu produkcyjnego, materiałów ani personelu.
(2) Stworzono stan statyczny, zainstalowano sprzęt produkcyjny i działa on zgodnie z ustaleniami właściciela i dostawcy, ale nie ma personelu produkcyjnego.
(3) Państwo dynamiczne działa w określonym stanie, ma określony personel i wykonuje pracę w uzgodnionym stanie.
1. Prędkość powietrza, objętość i liczba wymian powietrza
Czystość czystych pomieszczeń i czystych obszarów osiąga się głównie poprzez napływ wystarczającej ilości czystego powietrza, aby wyprzeć i rozcieńczyć cząstki zanieczyszczające powstałe w pomieszczeniu. Dlatego bardzo konieczne jest zmierzenie objętości dostarczanego powietrza, średniej prędkości wiatru, równomierności nawiewu, kierunku przepływu powietrza i wzorca przepływu w pomieszczeniach czystych lub obiektach czystych.
Aby uzyskać akceptację projektów pomieszczeń czystych, obowiązujące w moim kraju „Specyfikacje budowy i odbioru pomieszczeń czystych” (JGJ 71-1990) wyraźnie stanowią, że testowanie i regulację należy przeprowadzać w stanie pustym lub statycznym. Regulacja ta umożliwia bardziej terminową i obiektywną ocenę jakości projektu, a także pozwala uniknąć sporów dotyczących zamknięcia projektu z powodu nieosiągnięcia zaplanowanych dynamicznych rezultatów.
Podczas faktycznej kontroli zakończenia stany statyczne są powszechne, a stany puste są rzadkie. Ponieważ część wyposażenia procesowego w pomieszczeniu czystym musi być przygotowana z wyprzedzeniem. Przed badaniem czystości należy dokładnie wytrzeć sprzęt procesowy, aby uniknąć wpływu na dane testowe. Przepisy zawarte w „Specyfikacjach budowy i akceptacji pomieszczeń czystych” (GB50591-2010) wdrożonych 1 lutego 2011 r. są bardziej szczegółowe: „16.1.2 Stan obłożenia pomieszczenia czystego podczas inspekcji dzieli się w następujący sposób: test dostosowania technicznego powinien być puste. Inspekcja i codzienna rutynowa inspekcja w celu akceptacji projektu powinna być pusta lub statyczna, podczas gdy inspekcja i monitorowanie w celu akceptacji użytkowania powinny być dynamiczne. W razie potrzeby status inspekcji można również określić w drodze negocjacji pomiędzy budowniczy (użytkownik) i strona inspekcyjna.”
Przepływ kierunkowy opiera się głównie na czystym przepływie powietrza, który wypycha i wypiera zanieczyszczone powietrze w pomieszczeniu i obszarze, aby utrzymać czystość pomieszczenia i obszaru. Dlatego prędkość i równomierność wiatru w sekcji nawiewnej są ważnymi parametrami wpływającymi na czystość. Wyższe i bardziej równomierne prędkości wiatru w przekroju poprzecznym mogą szybciej i skuteczniej usuwać zanieczyszczenia wytwarzane w procesach wewnętrznych, dlatego są to elementy testów w pomieszczeniach czystych, na których głównie się skupiamy.
Przepływ niejednokierunkowy opiera się głównie na napływającym czystym powietrzu, które rozcieńcza i rozcieńcza zanieczyszczenia w pomieszczeniu i obszarze, aby utrzymać jego czystość. Wyniki wskazują, że im większa liczba wymian powietrza i rozsądny wzór przepływu powietrza, tym lepszy będzie efekt rozcieńczenia. Dlatego też objętość dostarczanego powietrza i odpowiadające jej zmiany powietrza w pomieszczeniach czystych i obszarach czystych z przepływem innym niż jednofazowy to elementy badania przepływu powietrza, które przyciągają wiele uwagi.
2. Temperatura i wilgotność
Pomiary temperatury i wilgotności w pomieszczeniach czystych lub czystych warsztatach można ogólnie podzielić na dwa poziomy: badanie ogólne i badanie kompleksowe. Test akceptacji ukończenia w stanie pustym jest bardziej odpowiedni do następnej klasy; kompleksowy test wydajności w stanie statycznym lub dynamicznym jest bardziej odpowiedni dla następnej klasy. Ten rodzaj testu jest odpowiedni w sytuacjach, w których obowiązują rygorystyczne wymagania dotyczące temperatury i wilgotności.
Test ten wykonywany jest po teście równomierności przepływu powietrza i regulacji układu klimatyzacji. W tym okresie testowym układ klimatyzacji działał dobrze, a różne warunki ustabilizowały się. Minimalnym wymogiem jest zainstalowanie czujnika wilgotności w każdej strefie kontroli wilgotności i zapewnienie czujnikowi wystarczającego czasu na stabilizację. Pomiar powinien nadawać się do rzeczywistego użycia, dopóki czujnik nie ustabilizuje się przed rozpoczęciem pomiaru. Czas pomiaru musi być dłuższy niż 5 minut.
3. Różnica ciśnień
Tego rodzaju badania mają na celu sprawdzenie możliwości utrzymania określonej różnicy ciśnień pomiędzy ukończonym obiektem a otaczającym go środowiskiem oraz pomiędzy każdą przestrzenią w obiekcie. To wykrywanie dotyczy wszystkich 3 stanów obecności. To badanie jest niezbędne. Wykrywanie różnicy ciśnień należy przeprowadzać przy zamkniętych wszystkich drzwiach, zaczynając od wysokiego ciśnienia do niskiego ciśnienia, zaczynając od pomieszczenia wewnętrznego oddalonego pod względem układu od zewnątrz, a następnie testując po kolei na zewnątrz. Pomieszczenia czyste różnej klasy z połączonymi ze sobą otworami mają przy wejściach jedynie rozsądne kierunki przepływu powietrza.
Wymagania dotyczące badania różnicy ciśnień:
(1) Jeżeli wszystkie drzwi w obszarze czystym muszą być zamknięte, mierzona jest różnica ciśnień statycznych.
(2) W czystym pomieszczeniu postępować w kolejności od wysokiej do niskiej czystości, aż zostanie wykryte pomieszczenie z bezpośrednim dostępem na zewnątrz.
(3) Jeżeli w pomieszczeniu nie ma przepływu powietrza, wlot rurki pomiarowej powinien być ustawiony w dowolnej pozycji, a powierzchnia wlotu rurki pomiarowej powinna być równoległa do linii przepływu powietrza.
(4) Zmierzone i zarejestrowane dane powinny mieć dokładność do 1,0 Pa.
Kroki wykrywania różnicy ciśnień:
(1) Zamknąć wszystkie drzwi.
(2) Za pomocą manometru różnicowego zmierzyć różnicę ciśnień pomiędzy każdym pomieszczeniem czystym, pomiędzy korytarzami pomieszczeń czystych oraz pomiędzy korytarzem a światem zewnętrznym.
(3) Wszystkie dane powinny zostać zapisane.
Wymagania standardowe dotyczące różnicy ciśnień:
(1) Wymagana jest różnica ciśnień statycznych pomiędzy pomieszczeniami czystymi lub obszarami czystymi na różnych poziomach a pomieszczeniami (obszarami) nieczystymi, która musi być większa niż 5 Pa.
(2) Różnica ciśnień statycznych pomiędzy pomieszczeniem czystym (obszarem) a otoczeniem musi być większa niż 10 Pa.
(3) W przypadku pomieszczeń czystych z przepływem jednokierunkowym i poziomem czystości powietrza wyższym niż ISO 5 (klasa 100), po otwarciu drzwi stężenie pyłu na wewnętrznej powierzchni roboczej w odległości 0,6 m od drzwi powinno być niższe niż granica stężenia pyłu dla odpowiedniego poziomu .
(4) Jeżeli powyższe wymagania standardowe nie są spełnione, należy ponownie wyregulować ilość świeżego powietrza i ilość powietrza wywiewanego, aż do uzyskania odpowiednich kwalifikacji.
4. Cząsteczki zawieszone
(1) Osoby testujące w pomieszczeniach muszą nosić czyste ubrania i powinny być mniejsze niż dwie osoby. Powinny być umieszczone po zawietrznej stronie punktu testowego i z dala od punktu testowego. Powinny poruszać się lekko przy zmianie punktów, aby uniknąć zwiększenia ingerencji personelu w czystość pomieszczeń.
(2) Sprzęt musi być używany w okresie kalibracji.
(3) Sprzęt należy oczyścić przed i po badaniu.
(4) W obszarze przepływu jednokierunkowego wybrana sonda próbkująca powinna znajdować się blisko próbkowania dynamicznego, a odchylenie prędkości powietrza wchodzącego do sondy próbkującej od prędkości próbkowanego powietrza powinno być mniejsze niż 20%. Jeżeli tak się nie stanie, port próbkujący powinien być skierowany w stronę głównego kierunku przepływu powietrza. W przypadku punktów próbkowania przepływu niejednokierunkowego króciec próbkujący powinien być skierowany pionowo w górę.
(5) Rura łącząca króciec próbkujący z czujnikiem licznika cząstek pyłu powinna być możliwie najkrótsza.
5. Pływające bakterie
Liczba punktów poboru próbek w dolnym położeniu odpowiada liczbie punktów poboru próbek cząstek zawieszonych. Punkty pomiarowe w obszarze pracy znajdują się około 0,8-1,2 m nad ziemią. Punkty pomiarowe na wylotach nawiewu znajdują się w odległości około 30 cm od powierzchni nawiewu. Punkty pomiarowe można dodać przy kluczowych urządzeniach lub kluczowych zakresach czynności roboczych. , każdy punkt poboru próbek jest zwykle pobierany raz.
6. Osiadłe bakterie
Pracuj w odległości 0,8-1,2 m od podłoża. Umieść przygotowaną szalkę Petriego w punkcie pobierania próbek. Otwórz pokrywkę szalki Petriego. Po upływie określonego czasu ponownie przykryj szalkę Petriego. Umieścić szalkę Petriego w inkubatorze o stałej temperaturze w celu hodowli. Wymagany czas ponad 48 godzin, każda partia musi zostać poddana badaniu kontrolnemu w celu sprawdzenia skażenia pożywki hodowlanej.
7. Hałas
Jeżeli wysokość pomiaru wynosi około 1,2 metra od podłoża, a powierzchnia pomieszczenia czystego nie przekracza 15 metrów kwadratowych, można zmierzyć tylko jeden punkt na środku pomieszczenia; jeżeli powierzchnia jest większa niż 15 m2, należy również zmierzyć cztery punkty po przekątnej, po jednym punkcie od ściany bocznej, mierząc punkty skierowane w stronę każdego narożnika.
8. Oświetlenie
Powierzchnia punktu pomiarowego znajduje się w odległości około 0,8 m od podłoża, a punkty rozmieszczone są w odległości 2 m od siebie. W przypadku pomieszczeń o powierzchni do 30 metrów kwadratowych punkty pomiarowe znajdują się w odległości 0,5 metra od ściany bocznej. W przypadku pomieszczeń większych niż 30 metrów kwadratowych punkty pomiarowe znajdują się w odległości 1 metra od ściany.
Czas publikacji: 14 września 2023 r